Sinds de mobiele telefoon is het wachten niet zo erg meer. Toch vinden we het vaak zonde van onze tijd. Je had bovendien toch een afspraak? Moet jij eens wagen om later te komen…Hoe langer het duurt hoe meer van dat soort gedachten misschien naar boven komen. Nu al helemaal als er bij je sms of mail werd herinnerd aan je mail en erbij stond dat je echt op tijd moet komen. Anders bestaat het gevaar dat de wachtkamer te vol raakt en de afstand niet meer bewaard kan worden.
Nog saaier
Helaas zitten mensen nog steeds langer dan ze lief is in die wachtkamer. Op je mobiel zitten nadat je je handen hebt gedesinfecteerd is eigenlijk ook geen optie meer. Ook de bladen liggen niet meer in de wachtkamer. Misschien zie je nog wel een screen waarop nieuwsberichten worden gedeeld maar ook daar wordt je naar een tijdje niet vrolijk van. Als je besluit om dan nog even naar de wc te gaan en daar nog eens extra je tanden te poetsen dan zie je dat ook daar een rood kruis opgeplakt is. Tja, zo gaat de tijd wel heel langzaam voorbij.
Zitten ze koffie te leuten?
Je vraagt je af waarom het zo lang duurt. In je gedachte zie je de tandarts samen met de mondhygienist gezellig een kopje koffie drinken. Of misschien wel een sigaretje roken op het balkon. Of misschien zie je wel echt die assistent een kamertje induiken waarvan je weet dat het geen behandelkamer is. Wat voert ze daar nou uit? Ook de balie-assistent lijkt maar een beetje naar haar pc te staren en schijnbaar mag je daar geen verhaal gaan halen.
Agressie in de wachtkamer
Laatst hoorde ik ineens iemand schreeuwen. Ze stond bij de balie tegen het scherm aan te praten en de balie-assistent leek er niet op te reageren. Ik zag het al helemaal gebeuren. Dat die mevrouw dan om het scherm zou lopen en haar dwong om eens even goed naar haar te luisteren. Ik rende snel naar de kamer van de tandarts waarbij ik normaal gesproken even zou overleggen dat die en die kies er wel erg slecht aan toe was en dat ik vond dat het beter was om die eruit te halen. Nu krabbelde ik snel even wat op een papiertje en holde naar de balie. Ik ving op dat de balie-assistent iemand aan de telefoon had die een spoedklacht had. Een nabloeding en ze probeerde deze patient gerust te stellen en zo snel mogelijk van hulp te voorzien. Ze had haar koptelefoon op en dus was het niet eenvoudig achter dat scherm te zien dat ze zo druk was met een belangrijke klus.
Luisteren
De bewust persoon was naar buiten gegaan. Een tegemoed komende assistent die eigenlijk de volgende uit de wachtkamer wilde halen en ik wisselende een blik. We gingen samen naar buiten om deze agressief tonende persoon tot kalmte te kalmeren. Binnen no time wist te assistent te achterhalen bij wie ze een afspraak had. Zij zocht met diegene contact terwijl ik uitviste waarom deze persoon zo kwaad was en regelde een glaasje water en een plekje om even te zitten. Gelukkig kon ik nog wel dichtbij komen met mijn chirurgisch masker om even een arm om diegene heen te slaan. Hij/zij was gewoon echt in blinde paniek.
We zijn allemaal maar mensen…
Reden: Deze persoon was al zo zenuwachtig en wilde gewoon heel gauw van de kiespijn af. Toen deze persoon eindelijk aan de beurt was en vertelde dat hij/zij het vervelend vond dat hij/zij zolang had moeten wachten, had de tandarts gezegd dat hij en zijn assistenten niet eens een pauze hadden genomen. Hiermee wilde hij natuurlijk aangeven dat ze niet niks hadden zitten doen. Dat het een reden had waarom het zolang duurde. Echter voelde de patiënt zich daardoor niet begrepen. Die dacht dat de tandarts nu om medelijden vroeg.
Waarom duurt het zo lang?
In de mondzorg is het lang niet altijd goed van te voren in te schatten hoelang een behandeling gaat duren. Tijdens de behandeling kunnen er complicaties ontdekt worden die van te voren onmogelijk zichtbaar waren. Het oplossen daarvan kost tijd. Ook komen patienten regelmatig voor controle en blijken klachten te hebben terwijl er enkel tijd was gereserveerd voor de controle. Helaas komen ook regelmatig patiënten wat te laat zodat je al snel achter op schema loopt. Weer andere patiënten hebben nog tal van vragen of zijn bang en ook daarvoor wil je als behandelaar de tijd nemen. Ook komt er soms enorme administratie erbij kijken waar we ook niet om gevraagd hebben. Bijvoorbeeld als iemand verwezen moet worden of als er een aanvraag naar de verzekering moet worden gedaan. Die assistent die in dat andere kamertje liep, loopt waarschijnlijk naar de voorraad toe. Soms is er even een net ander instrument nodig of is er iets opgeraakt. Als je behandelaars bij elkaar de kamer in ziet lopen dan overleggen ze iets.
Helpende gedachtes
Als je zelf in de behandelkamer zit, wil je ook dat je behandelaar alle aandacht voor jou heeft. Dat je goed wordt geholpen. Dus misschien helpt het je te beseffen dat als je lang moet wachten dat de tandarts, mondhygienist en assistent in elk geval de tijd voor jou en andere patiënten neemt. Dat ze misschien wel de behandelkamer goed aan het ventileren zijn en aan het desinfecteren. Dat die assistent aan de balie juist hard aan het werk is om alsnog een goede planning erop na te houden.
Leve de balie-assistent!
Zelf ben ik de balie-assistent meer en meer gaan waarderen. Zeker in deze Corona-tijd. Een goede planning is nu een enorme uitdaging. Patiënten bellen kort van te voren af en wordt er zo snel mogelijk geprobeerd om andere patiënten die een andere keer hebben moeten afbellen in het gat in de agenda te krijgen. Zo zorgen ze dat iedereen alsnog redelijk op tijd wordt geholpen. We lopen niet alleen door de triage tegen deze problemen aan, maar ook omdat sommige mensen liever wachten tot ze gevaccineerd zijn. Een afspraak die verzet is, is nog lastiger plannen. Vaak neemt de behandeling door de langere tussentijd in lengte toe maar hoeveel…dat weten we vaak van te voren niet.
We doen ons best…
Hopelijk begrijp je de situatie nu beter. Voor ons is het ook niet fijn als mensen lang moeten wachten. We willen je heel graag op tijd behandelen. We snappen hoe vervelend het is. We doen ons best…
Bedankt voor de duidelijke uitleg. Vooral de vraag waarom je zo vaak naar de mondhygiënist moet gaan. We hebben kinderen met licht autisme die veel moeite hebben met goed voor zichzelf te zorgen, omdat ze het minder beseffen en uitleg vaak niet goed begrijpen. Daarbij komt dat het in de pubertijd ook allemaal teveel tijd en moeite is in hun beleving. Poetsen gaat van 3 naar 1 keer, alleen in de avond. Vanwege lang beugelen hebben we al snel besloten dat de kinderen dus om de 3 maanden naar de mondhygiënist moesten. En dat is goed bevallen, want het heeft blijvende verkleuring voorkomen en uiteindelijk besef gegeven dat blijven poetsen belangrijk is.
Onze ervaring:
Al op jonge leeftijd lezen we het boek De Kiezenkrakers. Daardoor begrijpen de kinderen al vroeg dat tanden poetsen belangrijk is en dat suiker juist voer is voor problemen in je mond. En bij de poetsbeurten kun je de tanden samen inspecteren of er veel voer (plaque) is voor de kiezenkrakers. Zo leren ze goed kijken naar hun mond. Ze beseffen dat hun eigen inbreng bepalend is voor pijn in de mond of niet. Dit helpt het kind om tanden poetsen als doelmatig te beschouwen, hetgeen veel minder weerstand geeft. In de puberfase werd de tijdsinvestering voor de kinderen een belangrijke tegenstander. En vaak zagen we veel viezigheid om de beugel blijven plakken door veel te snel poetsen. De waarschuwing dat de tanden blijvend kunnen verkleuren haalde niks uit. Dát was voor ons de reden om ze iedere 3 maanden naar de mondhygiënist te sturen. Het heeft geholpen, eindelijk nemen ze hun mondzorg serieus en hebben we zo hopelijk veel problemen voor later voorkomen.
Bij de mondhygiënist:
1. Een relatie met steeds dezelfde mondhygiënist is heel belangrijk.
Iedere behandeling begon met een gesprekje en interesse. De behandeling bestond vooral uit motiveren en uitleg waarom je goed moet poetsen. De vervolg afspraken kon zij benutten door alle positieve inzet te benadrukken, dit gaf een positieve relatiebinding. Van daaruit kon zij de kinderen ook zo af en toe een beetje ‘op hun kop’ geven, toespreken, extra uitleggen en de consequenties aandragen voor later als je niet goed met je mond omgaat.
2. Om een goede relatie op te kunnen bouwen is er vertrouwen in de behandeling nodig. Heel belangrijk daarin was dat alle handelingen vooraf werden uitgelegd en meteen uitgevoerd. En daarbij werd ook een ‘pijn’ indicatie gegeven. Dit ga je zus of zo voelen. Zo wisten de kinderen precies wat ze de komende minuten te wachten stond.
3. De afspraak dat een hand opsteken ‘direct stoppen’ betekent geeft de kinderen de mogelijkheid om zelf de behandeling ‘uit te voeren’. Ze krijgen op die manier toch de regie over wat ze toelaten, dus over hun eigen lijf. Dit helpt enorm om de mondhygiënist te leren vertrouwen. Hetgeen de aller belangrijkste basis is voor continuïteit van mondzorg tijdens de puberfase. En dus een leven lang blijven poetsen.
Wij hebben gewoon een super lieve, begrijpende mondhygiëniste waar we heel trots op zijn.